ژئوشیمی و خاستگاه زمینساختی سنگهای آتشفشانی ترسیری شمال خوسف (شرق ایران)
Authors
Abstract:
منطقه مورد مطالعه در شمال خوسف در استان خراسان جنوبی و در مرز پهنه زمیندرز سیستان با بلوک لوت واقع شده است. در این محدوده گدازههای متعلق به ترسیر شامل: آندزیت، کوارتزآندزیت، داسیت و ریولیت رخنمون دارد. بافت غالب در بیشتر نمونههای مطالعه شده پورفیری و گلومروپورفیری است. کانیهای اصلی تشکیل دهنده سنگهای آندزیتی شامل: پلاژیوکلاز، آمفیبول و پیروکسن است که در بعضی نمونهها در خمیره میکرولیتی قرار گرفتهاند. در کوارتزآندزیت و داسیتهای منطقه نیز پلاژیوکلاز، بیوتیت، آمفیبول و کوارتز به صورت فنوکریست وجود دارد. ریولیتها از کوارتز، آلکالیفلدسپار و پلاژیوکلاز تشکیل شدهاند. وجود بافت غربالی، منطقهبندی، حاشیه رشد مجدد و ماکلهای ترکیبی و ناقص در فنوکریستهای پلاژیوکلاز، خوردگی خلیجی و گردشدگی در بلورهای کوارتز و حاشیه واکنشی در آمفیبولها نشاندهنده عدم تعادل حین انجماد ماگما است. سنگهای مورد بررسی از نظر ژئوشیمیایی، کالکآلکالن پتاسیم متوسط تا بالا هستند که دارای غنیشدگی در LILE و آنومالی منفی Nb، Ta و Ti بوده و نشاندهنده ماگمای مرتبط با فرورانش و متعلق به حاشیه فعال قارهای است. در نمودار عناصر نادر خاکی بهنجار شده با کندریت، غنیشدگی گروه LREE نسبت به HREE مشاهده میشود که نشان میدهد ماگمای مادر این سنگها از ذوب بخشی گوشته غنیشده به وسیله سیالات مرتبط با رسوبات فرورونده منشأ گرفته است.
similar resources
ژئوشیمی و خاستگاه زمین ساختی سنگ های آتشفشانی ترسیری شمال خوسف (شرق ایران)
منطقه مورد مطالعه در شمال خوسف در استان خراسان جنوبی و در مرز پهنه زمین درز سیستان با بلوک لوت واقع شده است. در این محدوده گدازه های متعلق به ترسیر شامل: آندزیت، کوارتز آندزیت، داسیت و ریولیت رخنمون دارد. بافت غالب در بیشتر نمونه های مطالعه شده پورفیری و گلومروپورفیری است. کانی های اصلی تشکیل دهنده سنگ های آندزیتی شامل: پلاژیوکلاز، آمفیبول و پیروکسن است که در بعضی نمونه ها در خمیره میکرولیتی قر...
full textسنگشناسی، ژئوشیمی و جایگاه تکتونیکی سنگهای آتشفشانی و تودههای نفوذی ترسیری شمال شهر فیروزه (شمالشرقی ایران)
منطقۀ مورد مطالعه در فاصلۀ 15 کیلومتری شمال شهر فیروزه در استان خراسان رضوی قرار دارد و در جنوب شرقی کمان ماگمایی ترسیری قوچان - سبزوار قرار دارد. زمینشناسی منطقه دربردارندۀ گدازههایی با ترکیب داسیت است که تودههای عمیق و نیمهعمیق بهصورت استوک هورنبلند گرانودیوریت پورفیری و دایک گرانودیوریتی الیگوسن در آن نفوذ کردهاند. سنگهای آذرین با واحدهای رسوبی جوانتر پوشیده شدهاند. بافت واحد داسیتی...
full textژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی عروسان کبودان (شمال شرق انارک)
مجموعه آتشفشانی عروسان (شمالشرق انارک) در زون ایران مرکزی (بلوک یزد) قرار دارد. این مجموعه متشکل از سنگهای آذرین اسیدی تا حدواسط - بازیک است و از نظر سنگشناسی ترمهایی همچون داسیت، تراکیآندزیت، شوشونیت و تراکیبازالت پتاسیک را شامل میشود. ویژگیهای کانیشناسی نظیر ترکیب کلینوپیروکسنها (سالیت- اوژیت)، بیوتیتهای با عدد منیزیم بالا، میزان قابل ملاحظه K2O و نسبتهای بالای Ce/Yb، Th/Yb و Ta/Y...
full textژئوشیمی و خاستگاه زمینساختی سنگهای آتشفشانی تریشکوه واقع در شمال شهربابک (کرمان- ایران)
سنگهای آتشفشانی تریشکوه متعلق به کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان (نوار دهج- ساردوئیه) بوده و در پایانه جنوبشرقی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر واقع است. این سنگها را واحدهای آتشفشانی آندزیت بازالت ائوسن در برگرفتهاند. ترکیب سنگشناسی منطقه تریشکوه در بخشهای پایینی شامل تناوبی از گدازههای تراکی بازالتی با بافتهای هیالوپورفیری، پورفیری میکرولیتی و گلومروپورفیری و آذرآواریها است. بهتدریج با افز...
full textپتروگرافی و ژئو شیمی سنگهای آتشفشانی بازیک کوه قرینه شمال شرق قروه(غرب ایران)
آتشفشان قرینه از مناطق آتشفشانی قروه-تکاب در کمربند سنندج سیرجان و در منطقه قزلچه کند می باشد.بر اساس مطالعات پتروگرافی زنوکریست کواتز و پلاژیوکلاز و زنولیتهای گرانیتوییدی در ترکیب این سنگها مشاهده میشوند.فنوکریستها،زنوکریست و زنولیتها در زمینه ریز بلور با بافت پورفیریک با خمیره میکرولیتی تا شیشه ای حفره دار دیده می شوند.کلیه سنگها دارای ترکیب بازالت،الیوین بازالت و آندزیت بازالت می باشد.بر ...
full textژئوشیمی و خاستگاه زمینساختی سنگهای آتشفشانی تریشکوه واقع در شمال شهربابک (کرمان- ایران)
سنگهای آتشفشانی تریشکوه متعلق به کمان ماگمایی سنوزوییک کرمان (نوار دهج- ساردوئیه) بوده و در پایانه جنوبشرقی کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر واقع است. این سنگها را واحدهای آتشفشانی آندزیت بازالت ائوسن در برگرفتهاند. ترکیب سنگشناسی منطقه تریشکوه در بخشهای پایینی شامل تناوبی از گدازههای تراکی بازالتی با بافتهای هیالوپورفیری، پورفیری میکرولیتی و گلومروپورفیری و آذرآواریها است. بهتدریج با افز...
full textMy Resources
Journal title
volume 5 issue 19
pages 107- 122
publication date 2014-11-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023